30 maja mieliśmy przyjemność spotkać się w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki, by porozmawiać o fascynującej powieści Marie Benedict „Pokojówka miliardera”. To była niezwykła podróż przez tajemnice i intrygi, które skrywa historia tej niezwykłej bohaterki!
Dziękujemy wszystkim uczestnikom za inspirujące rozmowy, refleksje i wymianę spostrzeżeń. Każde spotkanie udowadnia, jak wielką siłę ma literatura – pozwala nam przenosić się w czasie, przeżywać losy bohaterów i odkrywać nowe perspektywy.
Jak zawsze recenzje do książki napisała Pani Jolanta Fatalska, a oto ona:
Marie Benedict, amerykańska pisarka o irlandzkich korzeniach, przeniosła nas do Stanów Zjednoczonych drugiej połowy XIX wieku, dokładnie do roku 1863.
W historii Stanów Zjednoczonych był to najlepszy czas, by spełnić swój prawdziwy amerykański sen. Rodził się przemysł i nowoczesna logistyka, budowano linie kolejowe, używano telegrafu i silników parowych. Powstawały huty i stalownie. Zapotrzebowanie na stal wzrosło po wybuchu wojny secesyjnej miedzy Unią a Konfederacją, w której niewolnictwo było główną osią konfliktu.
Był to czas, kiedy rodziła się nowa wizja Ameryki jako państwa równości i wolności, gdzie każdy mógł być kimś, każdy mógł wcielić swoje ambicje i plany w życie, o ile miał wizję i pomysł na ich realizację.
Natomiast Europa w roku 1863 była kontynentem pełnym napięć politycznych, społecznych i narodowych. Wiele krajów przeżywało swój rozwój przemysłowy- zwłaszcza Niemcy, Francja i Anglia. Powstały nowe klasy społeczne- robotnicy i burżuazja (właściciele fabryk, bankierzy, kupcy), która rosła w siłę i zdominowała nowe gałęzie gospodarki: przemysł, handel, finanse. Na ziemiach polskich zaś trwało Powstanie Styczniowe, które jak wiemy zakończyło się klęską.
Różnice klasowe stały się bardziej widoczne i pogłębiały się. Robotnicy fabryczni, górnicy, kolejarze byli pozbawieni praw pracowniczych i nisko opłacani. Mieszkali w zatłoczonych i ubogich dzielnicach miejskich.
Jedyną szansą na polepszenie warunków życia była emigracja do Stanów Zjednoczonych. Taką decyzję podjęła matka Andrew Carnegie, który z biednego szkockiego chłopaka stał się jednym z najbogatszych ludzi na świecie swojego czasu. Andrew Carnegie to fascynująca postać historyczna, którego kariera jest idealnym przykładem self-made mana (zawdzięcza wszystko sobie)- od przysłowiowego pucybuta do milionera. Potrafił przewidywać zmiany, jakie przyjdą w powojennej, amerykańskiej gospodarce. Inwestował w kolej, żelazo, stal i telegrafy, trafiając na sam szczyt. A do tego był altruistą, który wierzył w równe szanse, uznając za największe dobro powszechny dostęp do wiedzy.
Tę prawdziwą historię oraz losy własnej rodziny wykorzystała Marie Benedict. W książce „Pokojówka miliardera” połączyła fakty historyczne z fikcją literacką. Napisała opowieść o irlandzkiej imigrantce, Clare Kelley, która przybyła do Pittsburga w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i swojej rodziny dążąc, do samodzielności i awansu społecznego.
Zrządzenie losu przywiodło młodą kobietę do domu wspomnianego wcześniej naszego bohatera. Została osobistą pokojówką jego matki. Młoda kobieta obdarzona jest intelektem, ambicją i determinacją. Szybko zdobywa zaufanie Carnegiego i zostaje jego tajną osobistą sekretarką i doradczynią. Między nimi zaczyna się rodzić głęboka, choć skomplikowana relacja z elementami przyjaźni, współpracy, a nawet uczucia. Rodząca się perspektywa nie zmienia Clare. Jest moralna, refleksyjna i wrażliwa społecznie.
Jakie decyzje dotyczące przyszłości podjęła Clare, dowiecie się Państwo, czytając tę książkę Marie Benedict. Odsyłam do niej. Może stać się ciekawą lekturą, choć tytuł i szata graficzna mogą wskazywać jakieś czytadło, czy tkliwy romans.
„Pokojówka miliardera” jest wielowątkową powieścią historyczną. Pokazuje dramaty imigrantów i ich determinację w walce o lepsze życie. Książka zapoznaje czytelnika z trudną drogą kobiet do udziału w świecie polityki, finansów i życia publicznego. Akcentuje motyw edukacji i samorozwoju. Skłania do zastanowienia się nad pojęciami takimi jak lojalność i poświęcenie oraz nad tym, jak daleko jesteśmy gotowi posunąć się w dążeniu do celu.
Nie możemy się doczekać kolejnego spotkania! 
Spotykamy się dopiero 29 sierpnia 2025 roku o 16.00 
