Tym razem członkinie Dyskusyjnego Klubu Książki spotkały się z literaturą japońską, a przy okazji z fascynującą kulturą tego odległego i wyspiarskiego kraju.
"Wyznanie maski" Yukiro Mishimy to historia japońskiego chłopca, a następnie młodego mężczyzny przejawiającego sadomasochistyczne skłonności homoseksualne.
Akcja książki toczy się w Tokio w czasie II wojny światowej i pierwszych latach powojennych. Wydarzenia historyczne oraz życie mieszkańców Tokio, zagrożone bombardowaniami, są jedynie niewiele znaczącym tłem dla narratora i głównego bohatera w jednej osobie.
Wydana w 1949 powieść przyniosła młodemu Yukio Mishimie sławę na całym świecie.
Na książkę składają się cztery rozdziały zakończone posłowiem napisanym przez autorkę przekładu Beatę Kubiak Ho-Chi. Dzięki doskonałemu tłumaczeniu oddane zostały bogate opisy przyrody, szczegółowo przedstawione głębokie i wielowątkowe przemyślenia, obserwacje oraz samoocena głównego bohatera.
Yukio Mishima napisał „powieść o sobie”, o chłopcu, który nie zważając na swoje preferencje seksualne, próbuje żyć jak inni tuszując prawdziwą naturę. Autor zaprezentował czytelnikom głęboką psychoanalizę dorastania w różnych etapach życia.
Czy powieść jest typową autobiografią, czy nie jest? Trudno stwierdzić bez wgłębienia się w życie i twórczość Yukiro Mishimy uznawanego przez niektórych za dewianta, bufona, nieuleczalnego narcyza, współczesnego celebrytę. Autor przywdział tytułową maskę, maskę osoby homoseksualnej i tym wprowadził czytelników w konsternację.
Jeśli ktoś chce przeczytać książkę o poszukiwaniu własnej tożsamości, badaniu seksualności, szukaniu akceptacji, zrozumienia i tolerancji oraz egzotyce Japonii, to warto sięgnąć po tę liczącą zaledwie 215 stron pozycję nominowaną do Literackiej Nagrody Nobla.
Recenzja członkini Klubu DKK Joli.
